Στη βορειοδυτική πλευρά του λιμανιού των Χανίων, οι Ενετοί έχτισαν το Revellino del Porto, μια οχύρωση ικανή να αποτρέψει κάθε εχθρικό κίνδυνο για το λιμάνι. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1610 και ολοκληρώθηκε λίγα χρόνια πριν από την πτώση της πόλης από τους Τούρκους το 1645.
Εσωτερικά, ο χώρος σχεδιάστηκε με κατάλληλα κτίρια για στρατώνες και αποθήκες πυρομαχικών. Ήταν επίσης η έδρα του στρατιωτικού διοικητή της πόλης. Στη μέση της αυλής υπάρχει μια μεγάλη θολωτή δεξαμενή που συγκέντρωνε το νερό της βροχής από τις στέγες. Στη βόρεια πλευρά του φρουρίου βρίσκεται το συγκρότημα έξι διαδοχικών θόλων στους οποίους υπήρχαν μεγάλα κανόνια ένα σε κάθε θόλο, σχεδιασμένα έτσι ώστε η φωτιά των κανονιών να καλύπτει την είσοδο του λιμανιού.
Στην είσοδο του φρουρίου Φιρκά βρίσκεται το Ναυτικό Μουσείο Κρήτης. Δημιουργήθηκε το 1973 με σκοπό τη διατήρηση του ναυτικού πλούτου και των παραδόσεων του νησιού της Κρήτης και την προβολή της ναυτικής ιστορίας του. Η έκθεση του Ναυτικού Μουσείου Κρήτης περιλαμβάνει περισσότερα από 2.500 εκθέματα, όπως κειμήλια, πίνακες ζωγραφικής, αντικείμενα που βρέθηκαν στο βυθό, χάρτες και άλλα.
Σημαντικό παράδειγμα της ανάπτυξης του Μουσείου είναι η δημιουργία μόνιμης έκθεσης Αρχαίας και Παραδοσιακής Ναυπηγικής με κύριο έκθεμα ένα αντίγραφο αρχαίου εμπορικού πλοίου της Μινωικής εποχής.
Είναι το μοναδικό από τα τζαμιά της πόλης των Χανίων που σώζεται σήμερα, το οποίο χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα. Το τζαμί βρίσκεται στο ενετικό λιμάνι των Χανίων. Αυτό το τζαμί στα Χανιά, όπως ονομάζεται, είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της ισλαμικής τέχνης της Αναγέννησης.
Ανεγέρθηκε προς τιμήν του πρώτου καγκελάριου των Χανίων, Κιουτσούκ Χασάν. Σήμερα, το μνημείο έχει αποκατασταθεί πλήρως και λειτουργεί ως χώρος εκδηλώσεων και εκθέσεων κατά την κύρια θερινή περίοδο, αποτελώντας ένα από τα χαρακτηριστικά κτίρια του παλιού λιμανιού της πόλης των Χανίων.
Οι τάφοι του Βενιζέλου βρίσκονται λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης, στο δρόμο προς το Ακρωτήρι και το αεροδρόμιο. Εδώ βρίσκονται οι τάφοι του χαρισματικού Έλληνα πολιτικού – και επτά φορές πρωθυπουργού της Ελλάδας – Ελευθέριου Βενιζέλου και του γιου του Σοφοκλή Βενιζέλου, ο οποίος διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 1943 έως το 1952.
Στο ίδιο σημείο βρίσκεται η μικρή εκκλησία του Προφήτη Ηλία και το άγαλμα του Σπύρου Καγιαλεδάκη ή Καγιαλέ, που στις 9 Φεβρουαρίου 1897 (Επανάσταση του 1897), την ώρα του μεγάλου βομβαρδισμού των επαναστατημένων Κρητικών από τον στόλο των Μεγάλων Δυνάμεων, έκανε το σώμα του ως φλοίσβο για να σηκώσει την ελληνική σημαία που οι οβίδες του πλοίου είχαν ρίξει στο έδαφος.
Ο Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Τριμάρτυρη), της Μητρόπολης Χανίων, βρίσκεται στη μέση της οδού Χάληδων στην παλιά πόλη.
Χτίστηκε στη θέση μιας παλαιότερης εκκλησίας του 14ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η Επισκοπή Χανίων μετατράπηκε σε σαπωνοποιείο και εκεί που βρίσκεται σήμερα το καμπαναριό ήταν το καζάνι όπου έβραζαν τα υλικά για το σαπούνι. Ωστόσο, σε μια αποθήκη στο εσωτερικό του ναού φυλασσόταν ακόμη η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μπροστά στην οποία πάντα άναβε ένα κερί, με την ανοχή του Τούρκου πασά, διοικητή των Χανίων.
Ο φάρος χτίστηκε από τους Ενετούς στα τέλη του 16ου αιώνα. Με την πάροδο του χρόνου υπέστη σοβαρές ζημιές και χρειάστηκαν περισσότερα από 200 χρόνια για να ολοκληρωθεί μέχρι το 1830-40, όταν ξαναχτίστηκε από τους Αιγύπτιους, σε μια εποχή που οι Βρετανοί είχαν παραχωρήσει την Κρήτη στον αντιβασιλέα της Αιγύπτου, Μεχμέτ Αλή. Προς το τέλος της οθωμανικής κυριαρχίας, το έργο ολοκληρώθηκε με την προσθήκη της σκάλας στην ανατολική πλευρά του, καθώς και των αγωγών μέσω των οποίων περνάει το θαλασσινό νερό κάτω από την επιφάνεια της βάσης του. Ο φάρος έχει ύψος 21 μέτρα, με ύψος εστίας 26 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, ενώ το φως του φτάνει σε απόσταση 7 μιλίων. Η βάση του είναι οκταγωνική, το μεσαίο τμήμα έχει 16 γωνίες, ενώ η κορυφή του είναι κυκλική.
